من تمامِ ناتمامم تو شدی ،حاشا کنم ؟

آهِ من آخر گریبانِ تورا خواهد گرفت
اشکِ بسیارم ،سوی ِ چشمانِ مرا خواهدگرفت

در زمانِ بی کسی هایم کجا منزل کنم ؟
بی پناه ، غمگین ،کجا سکنی کنم؟

آرزویم در قبالِ جانِ شیرینم فقط ،دیدارِ توست
یارُ معشوقِ کسی دیگر شدی ،این تقدیر توست؟

من تمامِ ناتمامم تو شدی ،حاشا کنم ؟
ای دریغُ صد دریغ از اعتمادِ بی خودم ...

باورت کردم که تو ، دنیایِ من رنگین کنی
آه ِ بسیارم پناهت ،بی پناهم کرده ای

سپیده امامی پور