بی کس ترین عالم منم قسم به جان عشق

بی کس ترین عالم منم قسم به جان عشق
دیگر مپرس تو حال مرا به  دوستان عشق

خوش آمدی سپیده  تو به بزم  عاشقانه ام
مجنون هم  شده بودم گهی به آرمان عشق

دردم نهفته گشت  و اما کسی خبر نداشت
با من چه کردی شده ام  نامه خوان عشق

ساقی بیار باده ای را که  مستم کند همی
رقصی کنم از شور تو  من عارفان عشق

خوابم  ربود و تو را هم به خواب  دیده ام
اکنون تو مال منی شده ای خانمان عشق

عزلت  گزیده ای  و  قهرت  کمالی  نداشت
فرسوده  شد از قهر تو این کهکشان  عشق

تاریخ گواه هست  که تو هم گریه  کرده ای
از دوری جعفری شده ای نوحه خوان عشق

ثبت است جریده های مجنون به ریگ دشت
آنجا که نوشته بودند لیلی ایست توان عشق

علی جعفری