سرزمین من همینقالی ست زیر پایه های مبل

سرزمین من همینقالی ست زیر پایه های مبل

که بوی گل هایش

از پوست پاهای شما راه می رود تا دل تان

آینه ی من این آلبوم مقوایی ست

گشوده روی میز

با گریه های مقوایی

لبخند و چشم های مقوایی

آسمان من گچ بری ها و سقف مسجدهاست

می بینید؟

که من چگونه ام؟ مرا می بینید؟

که موسیقی من

صدای شماست که از کوچه می گذرید؟

(بیژن نجدی)