گاندی فقر را می‌ستود.
من از فقر نفرت دارم!
ستایش فقر یک جنایت است.
اگر فقر را ستایش کنید، فقیر باقی می‌مانید.

گاندی درباره فقر و خوبی‌هایش بسیار صحبت کرده است.
اما من در فقر، هیچ‌گونه معنویتی نمی‌بینم.
فقر دارای چهره‌ای زشت و کریه است و باید از میان برود.

فقر منشأ تمام جنایات و تبه‌کاری‌ها،
و ثروت منشأ مذهب و معنویات است.
زیرا مذهب نهایت تجمل، والاترین هنر،
با عظمت‌ترین موسیقی، و عمیق‌ترین رقص است.

شما تنها وقتی دارای همه چیز هستید،
شروع به جستجوی خدا می‌کنید.
زمانی که هیچ آرزویی در سر نداشته
و همه چیز را دیده و متوجه شده باشید؛
جستجوی خدا را آغاز می‌کنید.

یک انسان فقیر هیچ تصوری از خدا ندارد.
خدا برای او چیزی به جز تکیه‌گاه نیست.
او به فکر و تصور خدا تکیه کرده و به آن تمسک می‌جوید.

مشکل فقیر هیچ‌گاه مربوط به مراقبه و یا عشق نیست،
بلکه مشکل او نان و پناهگاه است.
زندگی او به گونه‌ای است که او سعی می‌کند
به نحوی به بقاء خود ادامه دهد.
در چنین شرایطی چه کسی به مراقبه اهمیت می‌دهد؟!

فقر زشت‌ترین و غیرمعنوی‌ترین چیزها در جهان است؛
زیرا منشأ تمام بدبختی ها و پلیدی‌هاست.

#اوشو