کنار من بمان ک راه، همیشه، انتظار نیست

کنار من بمان ک راه، همیشه، انتظار نیست
کنار خواب مانده ها ،قمْر، چراغ راه نیست
برای ما شدن بمان ، برای فرصت نیاز
که در کنار سنگ سرد، کسی به احتضار نیست
اگر چه خنده ها دگر ،صدای گریه میدهد
ولی میان اشک ها ،نگاه، همیشه سمت کیست ؟
دگر هوای رفتنت، رسید بر مَشام ما
ولی هنوز شالِ تو ،نفس، دهد به این صدا
کنار سوسنِ تو من، هنوز به خواب میروم
میانِ نیمه هایِ شب، تو را، به خواب میبرم
دوباره آب میدهم ،گُلِ به خاک رفته را
اگر چه آب میشوم، امید همیشه ماندنی ایست ...

علی اصغر احسانی نوروزی