میان ترافیک رویاهایم

میان ترافیک رویاهایم
جهانی ست مرا
از شلوغی رویاهایم غوغایست
میان خواب و بیداری
ناگه می گریزم در خواب هایم
به تلاطعم باورهایم می چسبم
با جامه ای مندرس ؛ مثل زنی
خطر ناک و اغواگر
از چشمان مسی رنگ ات می نوشم
می درخشی ؛ و شعله می کشی ؛ بر آشفتگی ام
به افق مه آلوده ترین ذهن گیجم
بنگر که زنی شیفته تو ؛ مست می شود
حتی زمانی که حرف هایت می غلتد بر پیکرم
بر جگرم خون روان می کنی
شانه هایم را خمیده آن طور که دلت می خواهد
در تنهایی اندوه بار خود
پله ؛ پله از آرزوهایم پایین می آیم
آه.... نمی دانم چرافکر می کنم شب مرموز هست
مثل ملاقات های پواشکی یمان
به آرامی ریز خاطرات را پرتاپ می کنند
میان شقیقه ام
نفس؛ زندانبانیست میان گلو و سینه ام
دود سیگار آخرین فشنگ اعدام من است
و روحی که آکنده از رویاهای شوم
با قاتل جسمم همدست می شود
در بستر خسته ام به خواب می رود ....

مهری خسروجودی