گسست رشته ی صبرم

گسست
رشته ی صبرم
چیره شد
تاریکی محض بر انبوه اندوه ها
جاری شد از لبانم
تلخندی زهر آلود
پژمرد غنچه ی تبسم
بر شاخ وبرگ خیال انگیز
ایکاش گهگاهی
گل می داد نیلوفرابی
در چشمان دریایی ات
یا برچیده می شد
رسم  گره کور بد طالعگی
به فرمان نگاه اهورایی ات

سرانگشتانت معجزه ایی می آفریید
در عصر آهن وسیمان وسنگ
ایکاش تاروپود مهر بانی
نخ کش نمی شد
بر قامت یار
ردپایمان می‌رسید  به ساحل ارام

سارا کاظمی