در این شبهای بی تو

در این
شبهای بی تو
سرم را
که پر از هوای توست
بر کدام بالین گذارم
شانه های مردانه ات کو؟
بی تو
هوا سنگین می شود
تنفس ، سخت ترین کار دنیاست
بی تو
لحظه هایم
دودی و خاکستریست
پناه دستان مردانه ات کو؟


علی حکمت اندیش

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.