ای آیه ی شبانه ی بغداد موی تو

ای آیه ی شبانه ی بغداد موی تو
خورشید صبح نشابور ز روی تو
ای در دلم نشسته مدامم هوای تو
وندر سرم کشیده به جامم سبوی تو
ای خواستگاه مهر و لطافت نگاه تو
وی پیشگاه و قبله ی عشاق کوی تو
مستان خمار جرعه ای از کام لعل تو
مشک و گلاب در کف و حیران بوی تو
.
.
.
باشد روا نسیم سحرگاه آه من
از دوری تو رسد شام سوی تو؟

سید مصطفی حسینی