بعضی آدم‌ها

بعضی آدم‌ها
نه شبیه رهگذران‌اند
و نه شبیه سایه‌هایی که می‌آیند و می‌روند.

آن‌ها
بی‌هیچ ادعایی
از لابه‌لای خستگی‌ات می‌گذرند
و جایی در تو می‌نشینند
که حتی دل هم به آن دسترسی ندارد.

آنجا، در ژرفای جان
که نه فراموشی به آن می‌رسد
و نه گذر زمان.

این آدم‌ها
مثل نسیم‌اند،
مثل باران‌اند،
مثل دعایی که بی‌صدا از لب‌های مادرت
به آسمان می‌رود...

نه در دل،
که در جان می‌نشینند،
و جان را از تنهایی نجات می‌دهند.

منو چهر برون