از لطف اله به تو رسد چیزی نیک

از لطف الله به تو رسد چیزی نیک
آن را که ز کس نباشد شر و شریک

دانی چه سبب عشق به یغما رفته
زیرا که محبت ز دلها رسته

عشقت به دلم بداده است نوری نیک
کز پرتوی آن، دل مبرا گردید

تا عشق تو در جان و تنم هست، روا
از هر چه مرا ز تو کند دور، سوا

در جهان باشد به مخلوق، یک خدا
آن که را هرچه دهد، باشد روا

نور مهرت در دلم چو شمس بر عالم زده
شوق عشقت در دلم چو آب بر آتش زده

آمنه تریان