انگور ِ لبت بَه چه رسید و شده پاییز

انگور ِ لبت بَه چه رسید و شده پاییز
من مست شدم جام ِ لبانت شده لبریز

تقویم ِ پر از عشق، در این کلبه ی کاهگل
من در بغلت این تن ِ ما وسوسه انگیز

هر آخر ِ شب گوش به آواز ِ شباهنگ
در صبح به کنسرت ِ کلاغان ِ سحرخیز

افتد ز ِ تهاجم، به زمین برگ پی برگ و
تا یاد دهد نغمه ی همراه ِ دل انگیز

چون خیس ز ِ هر بوسه ی باران تن ِ این خاک
دستان ِ خودت حلقه کنی تا نخورم لیز

انگار که پاییز، بهار ِ دگری است
هر برگ ِ خزان، رنگ به رنگ و شده گلریز

همراه شو، با عشق بسازم سفرم را
من مِهر بزایم و َ تو با عشق بیامیز
رضوان امیری رسکتی