در آغوشت که می‌مانم

در آغوشت که می‌مانم
جهان کوچک می‌شود،
زمان، در دل تپش‌های قلبت
گم می‌شود.

بوسه‌هایت،
شعری بی‌کلام،
در لابه‌لای سکوت شب
شعله می‌کشد.


چشمانت،
آینه‌ای از آسمان،
آنجا که عشق
بی‌مرز است.

و من،
در گوشه‌ای از این بهشت،
میان بوسه‌هایت
گم می‌شوم.

علی مداح

نظرات 1 + ارسال نظر
ماهش سه‌شنبه 24 مهر 1403 ساعت 12:54 http://badeyedel.blogsky.com

به به همیشه شعراتون قشنگه مرسی

امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.