هر دو پاک و روشنی بخش اَند

هر دو پاک و روشنی بخش اَند
هردو صاف و بی غل وغشّ اند
آنقَدَر صاف که عیب ما گویند
آرزوهای مان زِ ما جویند
لحظه ای هر دوشان به ما گویند
از گذشت عمر و حالِ ما گویند
.
می شود ُزلال، روح ما، زان دو
چون زُلالی، ببارد از آن دو
هر دو اندوه وغم زِ دل ببرند
هر دو تصویرها در آن شکنند
آنچنان آن دو وابسته به همند
که طری، تازگی، هدیه دهند
..
هر دو با سنگ شکسته بشوند
روح و جان را لطیف بکنند
هر دو باعثِ رفع خمیازه شوند
روح ها زِدیدن شانِ تازه بشوند
صورت ما به هردو پیدا شود
آری به هردوشان، هویدا شود

سلیمان بوکانی حیق