بی تو ای دوست،اگر خاموشم ،

بی تو ای دوست،اگر خاموشم ،
باده ام ، در خُمِ دل می جوشم

دل من اهل فراموشی نیست
باده ی مِهرِ تو را می نوشم

شاهِ عشقی و منم بنده ی تو
حلقه ی مِهرِ شما در گوشم

عقل دیوانه شد از کار دلم
نه عجب گرچه چنین بیهوشم

از ازل ناف بُرِ عشق شدم
منّتَت تا به ابد بر دوشم

قاسم یوسفی