بازار شکر را شکنی گر تـــــــو شکر کام

بازار شکر را شکنی گر تـــــــو شکر کام
ماه رخت از گــــــــــــــوشه بازار برآید

مبهوت و حیران زتعجب همه ای خلق
گردند که مانند تـــــــــوئی در گذر آید

قناد شکر ریــــــز و نباتی همه زارند
زیـــــــــــرا که ببازار چو تو نیشکر آید

آن نور که تابیده به افاق ز خورشید
با نــــــور رخ تــــــــو بنظر مختصر آید

تیری که از آن غـــمزه غـــماز تو خیزد
می دان به یقین ایـــن همه را بر جگر آید

چون عشوه ای از نرگس مخمور تو خیزد
افسون همه عشوه گــــــــــران بی اثر آید

عشق تو چنان پاک بــــود حیف بود کآن
آلوده به امیال هــــــــــــوس در بصر آید

محزون دگر این شیوه ای تمجید تو بگذار
کز مدح تو بــــــــــــر قلب محبان شرر آید

عباس کارگر