در اعماق سیاه‌چاله ای

در اعماق سیاه‌چاله ای
که پیچک‌هایش درهم تنیده‌اند,
به دیواری نامرئی‌,
پوست ما پیوندی دارد ناگسستنی.
و در ورای کشش سیاهی جهانمان
ناباورانه از این پیوند خونی,
در حجم سینه هایمان
عشق و نور جوانه می‌زند.
از خورشید نگاهمان
کهکشانی
متولد می شود,
از آسمان دست هایمان
بذر ستاره می‌ روید.
و دیری نخواهد گذشت
که سیاره ها را
در جهان ما کشف خواهند کرد.
چی ماه بخشنده