به من مدال بدهید

به من مدال بدهید

از آن مدال‌های بدون گردن‌بند

مدال‌هایی که آن قدر به خورشید نگاه می‌کنند

تا بیفتند

می‌خواهم نامزد جایزه‌ی افسردگی بشوم

جایزه‌ی بزرگِ دهان به دهان،

و شعرهایم را تا بزنم برای بعد از کلماتِ مبهم.

می‌خواهم همه چیز کنار تو باشد؛

دوازده اتاق و دوازده در با روبان‌های بزرگ

تا وقتی صدایم بزنی

دوازده بار طولت را ببوسم.

(سپیده جدیری)