هنگامی که با تو روبه‎رو شدم، سنگ‎پشتی بودم،

هنگامی که با تو روبه‎رو شدم،

سنگ‎پشتی بودم،
که خزیدن در لاکِ خود را خوب می‎داند،
و در هنرِ پنهان‎شدن،
بدعت‎گر است.
آنگاه که تو را بدرود گفتم،
پرستویی شده بودم،
که بال‎هایش تو را همواره
به یادش می‎آورد...

"غاده السمان"

ترجمه: دکتر عبدالحسین فرزاد