موج میداند خروش قطره را

موج میداند خروش قطره را
شعر میخواند برای ساحلش
ساحل بیچاره تنها در مسیر
بوسه دارد بر سر پیشانیش
شب اگر آید دل دریا پر است
باصدایی نرم، چون آواز مست
ماه می افتد به چشم ماسه ها
میدرخشد، بی صداتر از شکست
باد میپیچد میان خیز موج
میکشد فریاد با زخمی به اوج
مرغ دریایی پریشان بال و دور
در افق گم میشود خاموش و کور
میزند فریاو شلاق آسمان
بر دل پاک صدفهای نهان
اشک باران، گونه ساحل شکست
رعد پیچید و دل شب راگسست

قاسم حمزه