سکوت بهت انگیز این روزها را دوست ندارم

سکوت بهت انگیز این روزها را دوست ندارم
لبخندهای ساختگی این روزها را دوست ندارم
بغض های بیگانه در گلو مانده را دوست ندارم
اینگونه است که این زندگی را دوست ندارم
دوش با خود سر ناسازگاری داشتم
ز درد زمانه و رنج مدام زندگی می نگاشتم
هاتفی گفت: گله کم کن باش خموش
گفتم من این خموشی سربسته را دوست ندارم
چشم من هرگز ندید به خود آدم بی درد را
اینگونه است که این زندگی را دوست ندارم

صدیقه برنده گشتی