غروبگاهان دست پیش می بری

غروبگاهان
دست پیش می بری
تا گلی بچینی
شاخه تکان می خورد از باد
جای گلبرگ های سرخ
خونی ست
بر انگشتانت
با خارهایی
در زیر پوست..


غلامحسین درویشی

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.