این سایه ها که تن به زمین می ساید،

این سایه ها
که تن به زمین می ساید،

راه می روند،
محو می شوند،
ما نیستیم
این
لحظه های ماست.

غروب که بیاید
افسوس خورشیدی در دل مان می ماند
که بازی می کرد
با سایه های بلند و
کوتاه مان...

غلامحسین درویشی

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.