این آتش عشق می‌ پزاند ما را

این آتش عشق می‌ پزاند ما را
هر شب به خرابات کشاند ما را

با اهل خرابات نشاند ما را
تا غیر خرابات نداند ما را

مولانا

چه سرسبز ، چه سرشارند !

چه سرسبز ، چه سرشارند !
آنان که اگر رنجی آشکار و نهان دارند
توان آن دارند کز زیر آوار سر برآرند
با بانگ بلند من هستم

من هستم کز زیبایی رنگ ها و آهنگ های جهان سرمستم

ژاله اصفهانی

" آقا ؛ جای خالی ، بفرمایید "

ایستاده ام در اتوبوس
چشم در چشم های نا گفتنی اش .
یک نفر گفت :
" آقا ؛ جای خالی ، بفرمایید "

چه غمگنانه است

وقتی در باران
به تو چتر تعارف می کنند.
گروس عبدالملکیان